maszyna elektryczna wirująca
Encyklopedia PWN
urządzenie elektryczne złożone z części zdolnych do wykonywania względem siebie ruchu obrotowego (maszyna elektryczna wirująca) lub postępowego (maszyna elektryczna liniowa; silnik liniowy) i przeznaczone do przetwarzania energii mechanicznej w elektryczną (prądnica elektryczna), energii elektrycznej w mechaniczną (silnik elektryczny) lub energii elektrycznej w energię elektryczną o innych wartościach napięcia, częstotliwości, liczbie faz itp. (przetwornica elektryczna);
maszyna elektryczna prądu przemiennego (silnik synchroniczny, prądnica synchroniczna), w której uzwojenie twornika jest zwykle umieszczone w stojanie, a uzwojenie wzbudzenia (zasilane prądem stałym lub przez magnes trwały) w wirniku;
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
prądnica elektryczna, generator elektryczny,
rodzaj maszyny elektrycznej przetwarzającej energię mechaniczną ruchu obrotowego w energię elektryczną za pośrednictwem pola magnetycznego;
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);